Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Τα βραβεία στην κυρία, από μένα!

Βγάζω το καπέλο σ' αυτήν κοπέλα!
Ελευθερία την λένε!
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτή τη ζωή!

8 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Μπράβο για την Ελευθερία ΜΑΣ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Λεβέντισσα κρητικιά, την είπαμε;

mareld είπε...

Απάγγειο μου!!!!

Καλώς ήρθες!

Τι χαρά!

Συγχαρητήρια στην Ελευθερία!

Πολλά φιλιά σε σένα
και στη Γλαρένια μας!

απάγγειο είπε...

Γλαρένια μου, μαρελντάκι μου, φιλιά!
Και σε σας συγχαρητήρια για την υπομονή σας! (με μένα, εννοείται!)

Ανώνυμε, Κρητικιά και λεβέντισσα, όπως όλοι τους οι Κρητικοί!
Εγώ ήμουνα από πάντα ερωτευμένη μαζί τους!

Αστοριανή είπε...

...είπες καλησπέρα,
άφησες ανθισμένες στιγμές στην "αστοριανή" μου...
είπα "καλημέρα" , σχεδόν,
-η διαφορά ωρών, βλέπεις, μα τώρα σε βρήκα!!!
Κι όχι μόνο εσένα!
τόσες φιλίες, πρωτόγνωρες μέσω αυτής της "αράχνης" των ιστοχώρων!
Ω! και τόσο άπειρη, σε τούτες τις γωνιές ( ούτε 4 μηνών... εγώ )
Πού θα πάει? Τόσα άλλα έμαθα...
Όμως, καληνύχτα σου (σας), για τώρα,
Γιώτα, ΝΥ

απάγγειο είπε...

Καλημέρα, αστοριανή μας!
Καλώς μας όρισες! Δεν έχει πυξίδα εδώ... Μας τελείωσαν. Όπου θέλει καθένας βλέπει την Ανατολή, όπου θέλει τη Δύση.
Τώρα δεν ξέρω αν είδες, δίπλα, πάνω και δεξιά, στο Α της αρχής, να παίξεις κι εσύ με τις λέξεις.
Εδώ παίζουμε έως....
τελικής πτώσης;
μας μάθουν πολλοί;
αποκαλυφθεί το κρυσφύγετο;
μας μαζέψουν με τις πέτρες;
Κανείς δεν ξέρει!
Φιλάκια και χάρηκα!

Unknown είπε...

Με κανεις να ντρεπομαι γιατι δεν εκανα τιποτα ,παρα αυτο που αισθανομουνα, δεχομαι και ευχαριστω ολους που με διαβαζουν που μ'εχουν στηριξει γιατι ειμαι σχετικα καινουργια στο μπλοκινγκ,ουτε χρονο δεν εχω ,δεν γραφω τιποτα γιατι δεν ξερω, απλα καθημερινα και χαιρομαι που μεσα απο αυτα βρισκω ανθρωπους και μιλω ,συνταυτιζομαι σε ιδεες,μερικες φορες κοντραρομαι,και βρηκα και φιλους που τους γνωρισα και απο κοντα και αποζημιωθηκα.Και αυτους που δεν γνωριζω παλι τους αγαπω και νοιαζομαι.Και παλι ευχαριστω.Φιλια σε ολους.

απάγγειο είπε...

Όλοι μας τα απλά και καθημερινά, λέμε Ελευθερία μου! Όλοι μας! Καθένας με τον τρόπο του. Άλλος με λόγια, άλλος με φωτογραφίες, άλλος με μαντινάδες. Να μην ντρέπεσαι καθόλου! Είσαι ηρωίδα μάνα, συν λεβέντισσα!
Όλοι εδώ μέσα, πίσω απ' αυτήν την οθόνη είμαστε ίσοι. Φτωχοί και πλούσιοι, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, διάσημοι και άσημοι και πάει λέγοντας.
Φιλιά, κορίτσι μου και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Μου είχε ξεφύγει αυτό το σχόλιο. Σόρυ!